Nowa Exota 4/2019 – Przegląd numeru!

  • Paweł Kopeć
  • 28.07.2019

Na swoim blogu HODOWLANIMF.PL chciałbym zapoczątkować pewną serię artykułów. Od 2/3 lat prenumeruję Nową Exotę dzięki której mogę poczytać o różnych gatunkach ptaków, których wcześniej nie znałem albo mnie nie interesowały. Przez historie hodowców, którzy piszą do tego czasopisma można dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy.
Mnie najbardziej interesowały pomieszczenia hodowlane, przebiegi lęgów a także sposoby karmienia papug. Nowa Exota skierowana jest głównie do hodowców, jednak każdy miłośnik papug znajdzie coś dla siebie.

W tym wpisie omówię każdy rozdział, aby Was zachęcić do poszerzania swojej wiedzy. Od razu uprzedzam, że niestety wpis nie jest sponsorowany. A szkoda! Może kiedyś dostanę szansę na opisanie moich początków hodowlanych z nimfami na ramach tego czasopisma. To mój taki mały cel jeśli chodzi o pisanie. Zrobię wszystko, żeby się udało!

Konura złota w hodowli Suzy Liebaert-Guasch


Główny artykułem jest przedstawienie francuskiej hodowli Konury złotej (łac. Guaruba guarouba). Jako, że w ostatnim czasie zafascynowały mnie rudosterki to oczywiste, było to że na moim celowniku znajdą się również konury złote. Są to piękne żółto-zielone ptaki. W Polsce niestety jest to rzadki gatunek. Uważam, że warto poznać wcześniej dany gatunek od podstaw zanim zamierza wprowadzić się go do swojej hodowli.

Suzy w swoim artykule opisuje zwyczaje konur złotych w grupach jak i parach. Napisała również o rozmiarach swoich wolier oraz sposobie przetrzymywania ich. Ciekawostką, którą mogę zdradzić z tego artykułu jest to, że podczas hodowania konur w koloniach. Wszystkie konury na noc śpią w jednej budce. Natomiast woliery posiada przestronne. Dla pary hodowlanej woliera ma wymiary 1.50 x 5 x 2.5 [m] (szerokość x długość x wysokość), natomiast dla kolonii konur – 1.5 x 6-8 x 2.5 metra. Muszę przyznać, że takie rozmiary robią ogromne wrażenie. Sam u siebie chciałbym kiedyś mieć duże, przestronne woliery. Może kiedyś uda mi się to osiągnąć w swojej hodowli papug.

Dodatkowo Suzy stosuje ciekawy sposób karmienia nacodzień swoich papug, uważam że warto się z nim zapoznać.

Hodowla wystawowych papużek falistych


Sam mam 2 pary falistych japońskich, więc i do tego artykułu przysiadłem z pewnym zainteresowaniem. Autor Milan Habrcetl w bardzo fajny sposób opowiada o tym jak rozpocząć hodowlę wystawowych papużek falistych. W tym krótkim artykule Milan opisuje jak powinna wyglądać budowa pomieszczenia hodowlanego, klatki wystawowe czy przygotowanie papużek do wystaw.

Ciekawostką, która utkwiła mi szczególnie w pamięci jest porada jak rozpocząć hodowlę papużek ze względu na różne cechy kolor, wygląd, proporcje ciała a także upierzenie (koroniaste, kędzierzawe). Milan podkreśla w swoim artykule, że taka ukierunkowana hodowla jest doskonałym wyzwaniem dla wielu hodowców. A także ostrzega przed jednym poważnym błędem jaki popełnia większość hodowców.

Nie wiem czy w Polsce jest jakaś hodowla specjalnie ukierunkowana na dany gatunek papug. Jednak ten artykuł jest doskonałym początkiem, aby taką hodowlę rozpocząć.

Odchowy rzadkich gatunków rudosterek na Słowacji


Lukas Bryndza w swoim artykule opowiada o hodowanych przez siebie papugach. Szczególną uwagę poświęcił następującym odmianom:

  • Rudosterka żółtoskrzydła (Pyrrhura hoffmani gaudens)
  • Rudosterka bartwna (Pyrrhura picta)
  • Rudosterka łuskowa (Pyrrhura pacifica)

W ciekawy sposób przedstawił problemy hodowlane tych gatunków, oraz jak sobie z nimi poradził. W artykule znajduje się również skład mieszanki ziaren jaką Lukas podaje swoim rudosterkom, opis pomieszczenia hodowlanego oraz klatek w których trzyma papugi. Taką ciekawostką którą mogę Wam zdradzić jest to, że parom lęgowym czeski hodowca podaje larwy mącznika. U nas tego się nie praktykuje, jednak takie larwy to czyste źródło białka. A ich hodowla nie jest niczym problematycznym.

Z wizytą u hodowcy wystawowych zeberek Dave Brown


Im dalej w las tym mniej o papugach, jednak wywiad z angielskim hodowcą zeberek i kanarków należy również do ciekawych artykułów. Jest przeprowadzony w formie wywiadu, czyli mamy pytanie i odpowiedź. Jedno muszę powiedzieć, że nigdy mnie zeberki nie interesowały jako gatunek ptaków, które mógłbym trzymać w swoich klatkach czy wolierach. Jednak mutacje, które hoduje Dave Brown robią olbrzymie wrażenie. Najbardziej spodobały mi się zeberki marmurkowe czarnookie – są piękne!

Dodatkowym smaczkiem dla hodowców papug jest pewna porada Dave’a, który stosuje ją u zeberek. A wielu z nas młodych hodowców nie ma o tym pojęcia lub nie stosuje tego.

Japoński kędzierzawy – makige

Makige to rasa kanarka kędzierzawego pochodzącego z Japonii. Jest to kanarek o wydłużonych nogach. Bardzo dziwnie ten ptak wygląda, ale to może kwestia gustu.
Ten krótki artykuł Lubomira Vesely może zachęcić Was do wygooglowania więcej informacji na temat tego kanarka. Wiecie może, czy te kanarki są już w Polsce?

Szczygieł


W olbrzymim artykule o szczygłach pisze Petr Podpera. Osobiście nie znam żadnego polskiego hodowcy, który trzyma u siebie te ptaki. Jednak warto mieć ogólne rozeznanie nie tylko w papugach, ale i innych gatunkach papug.
Czeski ornitolog i hodowca porusza tematy występowania szczygłów w różnych zakątkach świata, ciekawostką może być to że istnieje wiele odmian szczygłów. Te ptaki pojawiają się w europie, północnej afryce czy środkowej azji.

Czy wiedzieliście, że szczygieł posiada wiele mutacji barwnych? Są między innymi mutacje lutino czy żółte.

Mniszka nadobna

Daniel Wildemeersch to niemiecki hodowca, który opisuje hodowlę mniszki nadobnej. Jest to drobny ptak z rodziny astryldowatych. Zamieszkuje północ Australii i jest to kolejny gatunek ptaków, których często nie spotyka się w hodowlach. Jednak możemy przeczytać doświadczenia hodowcy z tym gatunkiem.
Ciekawostką która zapadła mi w pamięci jest obserwacja autora, że podczas pierwszych legów urodziły mu się duże młode. Jednak jak pozwolił tym młodym skrzyżować się między sobą to te ptaki, były już stosunkowo mniejsze. Dlatego nie warto doprowadzać do chowu wsobnego!

Skalikurki


Skalikurki to jedne z najdziwniejszych ptaków jakie widziałem, artykuł opiera się na obserwacji ich w naturalnym środowisku. Bo w hodowlach jest to bardzo rzadko hodowany gatunek. Ten ptak ma tak gęste pióra, że oglądając zdjęcia nie byłem w stanie dojrzeć gdzie ma dziób. Samce posiadają piękne pomarańczowo szare ubarwienie, natomiast samice brązowo-szare.
Więcej o tych ptakach możecie oczywiście przeczytać w artykule przygotowanym przez Lubomira Palkovic. Dowiecie się co nieco o hodowaniu skalikurek przez człowieka, a także o ich występowaniu, zachowaniu, pokarmie i tokowaniu.

Edredony

Edredony to kaczki morskie zajmieszkujące północ Ameryki, Europy i Azji. Muszę się Wam przyznać, że nie do końca interesuje mnie drób pływający, latający czy grzebiący. Więc jeszcze nie przeczytałem tego artykułu, jednak jak ktoś jest zainteresowany na pewno dowie się czegoś nowego.

Brązaczek białouchy

Brązaczek białouchy jest to gołąb występujący na Filipinach. W artykule Tomasza Doronia można dowiedzieć się więcej o opisie gatunku, wyglądzie, hodowli i lęgach. Ze względu na dość pospolite ubarwienie barwne obecnie w Europie te gołębie znajdują się w Zoo w Pilźnie (Czechy) i Kolonii (Niemcy). Ten artykuł również można potraktować jako zbiór ciekawostek o nowym gatunku. Również możemy tym samym rozszerzyć swoją wiedzę.

PORADY WETERYNARYJNE: Choroby skóry – fizjologia i patologia

Na końcu każdego numeru Nowej Exoty, znajdują się porady weterynaryjne. Z racji, że to są dość poważne tematy. Bo jest omawiane zagadnienie chorób skóry to wypiszę tylko pojęcia jakie są poruszane. A każdy zainteresowany będzie mógł przeczytać artykuł MVDr. Jana Leimerova z Czech.
Wymienione zagadnienia chorób dotyczą:

  • okolice dzioba (woskówka)
  • kończyny dolne
  • pazury
  • dziób

Zawsze warto zaprenumerować Nową Exotę tylko ze względu na porady od weterynarzy. Tutaj mamy pewność, że piszą je fachowcy. A kto wie, czy kiedyś nas nie spotka coś przykrego w hodowli i nie będziemy wiedzieli co to jest. Będziemy wiedzieli, gdy tylko zaczniemy się dokształcać!

Wiele osób w Polsce hoduje papugi. Moim zdaniem z roku na rok jest ich coraz więcej, jednak świadomość hodowców bardzo wolno się rozwija. Dlatego zaznajomienie się ze światem hodowców jest doskonałym startem.

Jak zaprenumerować gazetę?

Prenumerata gazety jest bardzo prosta, najłatwiej jest napisać lub zadzwonić do redaktora naczelnego polskiego wydania p. Roberta Sobeckiego.
e-mail: robert_sobecki@poczta.onet.pl
telefon: 697 971 004

A jeśli chodzi o artykuł to byłoby na tyle, mam nadzieję że w tym krótkim opisie ostatniego wydania Nowej Exoty – zachęciłem Was do jej prenumeraty.

Poprzedni

Hodowla nimf: stadna czy klatkowa?

Następny

Jak rozpoczęła się moja przygoda z papugami?

Paweł Kopeć

Zakochany w papugach, szczególnie upodobałem sobie nimfy w mutacjach. W mojej hodowli można spotkać aktualnie również inne papugi. W przyszłości chciałbym mieć własne „Ranczo” z różnymi zwierzętami.