W poprzednim wpisie Rozmnażanie nimf cz. 1 możecie przeczytać o tym jak dobrać parę, jaki odpowiedni wiek powinny nimfy osiągnąć, aby dopuścić je do lęgów oraz jak powinna wyglądać dieta papug. Zapraszam do przeczytania pierwszej części artykułu oraz zapoznanie się z tą!
Wiele osób się co jakiś czas dopytuje na ile lęgów w ciągu roku możemy pozwolić naszym nimfom. W internecie najczęściej pojawia się informacja, że można pozwolić na 2-3 lęgi w ciągu roku. Jednak ja postaram się powiedzieć jak najlepiej powinno to się robić ze względu na zdrowie ptaków.
Na 1 lęg w ciągu roku powinniśmy pozwolić młodym papugom, tak aby ich nie potrzebnie nadwyrężać. Warto zastanowić się czy papugi mają zostać z nami kilka lat i dawać nam co roku młode czy co sezon „zużytą” parę wymieniamy. Niestety jest to często spotykana praktyka, że dana para nie daje w ogóle młodych lub bardzo mało i „HODOWCY” obwiniają te biedne papugi – oczywiście nie patrząc na swoje błędy.
Moim zdaniem młodą 1-2 letnią parę powinniśmy dopuścić do 1-2 lęgów w ciągu roku. I to jest maksimum. Oczywiście mówimy tutaj o idealnie przygotowanych papugach pod względem kondycji i odżywaniania.
Wielu hodowców chce osiągać jak najlepsze efekty hodowlane. To hasło każdy tłumaczy po swojemu, jednemu zależy nad wielkością ptaka, wyglądem. Jeszcze inni hodowcy chcą mieć jak najwięcej młodych w lęgach. A ostatnią grupą są osoby szczycące się, że ich para ma co roku 3 lęgi i wychowuje po 3-5 młodych. O ile para jest starsza i doświadczona nie widzę w tym problemu.
Jeżeli dana para w ciągu 2-3 lat wychowywała z sukcesem młode w dwóch lęgach możemy zostawić im budkę i spróbować czy papugi będą chciały przystąpić do kolejnego podejścia. Jednak pamiętajcie, że nic na siłę. Jeżeli nie będą na to gotowe, nic złego się nie stanie. Nie każda para ma predyspozycje do większej ilości lęgów w ciągu roku.
Istotnym elementem udanych lęgów jest budka lęgowa w której papugi będą mogły składać i wysiadywać jajka oraz opiekować się młodymi. Ja preferuję budki lęgowe 25x25x30cm. W tym roku w moich budkach będą metalowe szuflady, które będę mógł bez problemu wyciągać i sprzątać. Wydaje mi się, że to będzie bardzo ważny i istotny element mojej hodowli. Dzięki temu budki będę miał na kilkanaście lat w świetnym stanie oraz bardzo poprawie kwestie higieny.
Z kwestii technicznych w budkach stosuje otwory o średnicy 8cm. A pod otworem wejściowym jest patyczek, który ułatwia wchodzenie papugom do budki. W środku budki znajduje się metalowa siatka, która z kolei ułatwia wychodzenie z budki oraz jak papuga wchodzi do środka nie musi skakać na dno klatki – dzięki temu nie uszkadza jajek.
Z rzeczy istotnych to nie robię wgłębienia na jajka w dnie budki. Powód jest prosty ponieważ sypię dosyć sporą warstwę trocin, której nimfy nie wyrzucają i to wgłębienie nie miałoby jakiegokolwiek sensu.
zdj. ptakiozdobne.pl
Obrączkowanie nimf dla mnie to temat trochę zagadka, a dlaczego? Wszystko zależy od tego jak duży jest pisklak. Niestety nie możemy określić tutaj, że obrączkujemy w 7-8 dniu jak można poczytać na internecie, bo jeżeli mamy mniejsze ptaki to musimy poczekać nawet do 11 dnia. Sam w takim roku miałem sytuację, że jedne nimfy obrączkowałem w 8 dniu, a inne musiałem kilka dni później obrączkować.
Warto zapamiętać, że dzień po założeniu obrączki musimy sprawdzić czy papuga nadal ma obrączkę. Często zdarza się tak, że obrączka się zsuwa i jak po kilku dniach będziemy próbowali ją na nowo założyć – to może nie wejść. Więc warto zapamiętać tę informację 🙂
Na zdjęciu wyżej pokazuje sposób zakładania obrączek. Nie wymaga to wiele tłumaczenia, bo wszystko doskonale widać na załączonym obrazku. Ja do tej pory sam nie mogę tego robić, więc do pomocy muszę prosić dodatkową osobę.
To wszystko zależy od tego, czy do lęgów dopuszczamy w domu czy na dworze. Jeżeli lęgi chcemy przeprowadzić w domu, gdzie mamy ciepło możemy lęgi przeprowadzać przez cały rok – nimfy nie mają z tym problemu, żeby przystąpić do lęgów w każdym czasie.
Jeżeli chcemy przystąpić do lęgów na zewnątrz to najlepszym czasem jest wiosna/lato. I tutaj też wszystko jest zależne od temperatury na dworze. Ważne aby nie było przymrozków. Pokażę na moim przykładzie. Pogoda długoterminowa na najbliższe dni:
Tak naprawdę od wtorku już mógłbym wynieść papugi na woliery.. Ale na razie wolier nie mam, więc poczekamy 🙂
Młode możemy rozdzielić już w ok 10 tygodniu życia. Warto zapamiętać, że młode które opuszczają budkę lęgową nie są jeszcze samodzielne. Przez pewien czas są dokarmiane przez samczyka. Więc jeżeli decydujemy się zabierać młode od rodziców, warto to zrobić w ok 10 tygodniu życia. Oczywiście wcześniej upewniamy się czy, aby na pewno młode nie są dokarmiane przez rodziców. Tak naprawdę dzięki temu czasowi mogą podłapać dobre nawyki od swoich rodziców np. jedzenie warzyw i owoców.
To by było na tyle, mam nadzieję że mój tekst się Wam przyda!
